telefon(+48) 510 712 157

Moje certyfikaty

Posiadamy następujące uprawnienia:

cert
NDT Bobath dla dzieci kinesio png

Czytaj więcej »

Rehabilitacja

W ofercie naszego gabinetu znajdują się:

Metoda PNF

Metoda PNF (Proprioceptiv Neuromuscular Facilitation) -  w tłumaczeniu torowanie nerwowo-mięśniowe. Ćwiczeni mają na celu zwiększyć siłę mięśni i zakres dotychczasowych ruchów pacjenta. Podstawowym celem jest praca nad funkcjami stawów i mięśni. Koncepcja ta zaleca postrzeganie chorego w sposób całościowy, wykorzystując do terapii silne i zdrowe regiony ciała. PNF wykorzystuje w terapii najsprawniejsze rejony ciała do uzyskania aktywności ruchowej w obszarach słabszych, bądź uszkodzonych. Istotą metody PNF jest maksymalne pobudzenie ekster- i proprioreceptorów znajdujących się w ciele oraz różnych sfer kory mózgowej, w celu ułatwienia (torowania) ruchu w obszarze uszkodzonym.
Ruchy stosowane w tej metodzie są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każdy ruch odbywa się w trzech płaszczyznach, co wymusza zaangażowanie do pracy maksymalnej ilości włókien mięśniowych. Wielokrotnie powtarzany ruch może spowodować utworzenie nowego wzorca ruchowego, czyli przywrócić przewodnictwo nerwowe w uszkodzonym obszarze. Terapia metodą PNF  postrzega pacjenta całościowo. Nie ogranicza się tylko do pracy z niesprawną częścią ciała, ale wykorzystuje w terapii również zdrowe regiony ciała. Jest bezbolesna, wysoce edukująca pacjenta i skuteczna.


Koncepcja PNF pozwala na terapię niemal wszystkich zaburzeń ruchowych. Bardzo dobrze nadaje się do wykorzystania w neurologii, ortopedii, do rehabilitacji zespołów bólowych narządu ruchu, w tym kręgosłupa oraz wad postawy i skolioz.


Wskazania do stosowanie gimnastyki metodą PNF

1. Neurologiczne:

  • przebyte incydenty naczyniowe Ośrodkowego Układu Nerwowego jak udary mózgu i przebyte krwotoki.
  • choroby związane z utrzymaniem równowagi
  • choroby powodujące zaburzenia w utrzymywaniu równowagi,
  • choroby które powodują upośledzenie stereotypu chodu,
  • stwardnienie rozsiane (SM)
  • oraz choroba Parkinsona.

2. Ortopedyczne:

  • pacjenci pooperacyjni, przy zaburzeniach funkcji mięśni w postaci niedoboru masy oraz siły mięśniowej
  • choroby mięśni szkieletowych (m.in. dystrofie,zaburzenia metaboliczne, zmiany zapalne),
  • złamania i zwichnięcia
  • uszkodzenia tkanek miękkich aparatu ruchu: mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych,
  • zaburzenia tzw. propriocepcji jako następstwo doznanego urazu tkanek miękkich,
  • zaburzenia prawidłowej postawy - reedukacja posturalna,
  • bóle kręgosłupa segmentu szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowo-krzyżowego,
  • neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego,
  • zaburzenia funkcji wegetatywnych (oddychanie, połykanie, artykulacja),
  • leczenie stawów hypermobilnych - stabilizacje stawów kręgosłupa oraz kończyn,
  • inne.

Kinesiology taping

Twórcą kinesiology tapingu jest japoński chiropraktyk - dr Kenzo Kase, który opracował tą metodę na początku lat 70-tych. Wykorzystywany w niej plaster (tape) ma parametry podobne do właściwości skóry pod względem grubości, ciężaru i rozciągliwości (ok130-140%). Dzięki wodoodporności i przepuszczalności powietrza plaster może być noszony nawet do kilku tygodni. Warstwę klejącą stanowi akryl co minimalizuje możliwość wystąpienia podrażnienia i uczulenia.

Oddziaływanie kinesiology tapingu:

  • Poprawa propriocepcji.
  • Korekcja ustawienia
  • Podpora bierna
  • Korekcja mechaniczna
  • Uśmierzanie bólu (odbarczenie receptorów bólowych)
  • Poprawa mikrokrążenia (aktywowanie odżywienia mięśni)
  • Regulacja napięcia mięśniowego
  • Wspomaganie pracy mięśni
  • Stymulacja układu limfatycznego

W kinesiology tapingu wyróżniamy techniki:

  • mięśniową
  • więzadłową
  • powięziową
  • korekcyjną
  • limfatyczną
  • funkcjonalną

Dla uzyskania najlepszego efektu aplikacji skóra powinna być sucha, odtłuszczona i pozbawiona włosów.

Plaster należy zdejmować zgodnie z przebiegiem włosów pamiętając by odklejać skórę od plastra a nie odwrotnie.